Afgelopen woensdag heeft onze dochter een afspraak in het ziekenhuis in Wellington. Een checkup na haar operatie van december.
De dag ervoor glijdt mijn echtgenoot uit over een steen. Wat bezielde mij om hem überhaupt buiten te laten, met zijn “track record”? In zijn val vernielt hij een vers geplant struikje. Of dat niet erg genoeg is, bezeert hij z’n rug. Net voordat hij zo’n end moet rijden.
Rennen op het strand met je blote voeten werkt verslavend. Althans, voor mij. Als ik iets doe, doe ik het goed. Ik wil niet te boek staan als een slome renner. Bovendien wil ik wel eens een zeehond zien, dus ik train me suf … want hoe verder en langer ik kan rennen, des te eerder ik er eentje zie, denk ik.
In ons huis geldt de regel, altijd aan tafel eten. Behalve op de vrijdag avond, dan mogen we voor de tv met een broodje schoarma, dat is traditie. Ons gezin praat wat af hoor, zo aan de eettafel. Ik vind het heerlijk. Onze opgroeiende kinderen worden steeds leukere gesprekspartners.
Ze is terug, mijn Duitse vriendin. Ze is maar liefst zes en halve week weg geweest. Eerst naar de Heimat en daarna nog eens tien dagen naar de Malediven. Ik heb haar gemist. Zij brengt leven in mijn brouwerij.
Toen ik zo oud was als mijn dochter kreeg ik kleedgeld. Oh, wat was ik blij. Ik kon mijzelf geheel naar eigen smaak kleden. En dat deed ik! Een van de eerste dingen die ik kocht was een kobaltblauwe strakke glitterbroek, en laarsjes met een “queenie” hakje. Mijn moeder wilde voor geen goud naast me lopen, want de broek was ordinair (bij nader inzien denk ik dat ik haar wel gelijk moet geven) en de schoentjes noemde zij “bordeelsluipers”. Ik vond het zelf prachtig.
Onze dochter is twee jaar geleden op Karamu High School begonnen, de Middelbare School aan het eind van onze straat. Dit jaar was onze zoon aan de beurt. We hadden met hem afgesproken dat hij zelf mocht kiezen naar welke school hij zou gaan. Hij moest zich er wel thuis voelen.
Mijn Engelse vriendin verkeert momenteel in haar moederland. Het gaat niet zo goed met haar vader.
De thuisblijvers, haar man en zoon, hebben het ook niet makkelijk hoor. Er is namelijk niet één maaltijd in de diepvries gestopt. Arme zielen …
Photography tips, reviews and editing tutorials
Looking at life through blue eyes
Home of Lukas Kondraciuk Photography
Weblog
timo vermeulen
“If you have a body, you are an athlete.” — Bill Bowerman
Op deze site plaats ik blogs over allerlei onderwerpen die mij bezighouden.
Papa Thijs vertelt, puur, onversneden en uit het hart.
Léontine de Wit 