Het cadeau

 

Niet te geloven, dat m’n eerstgeborene bijna achttien is en binnenkort het huis uit gaat! Over drie weken krijgt ze te horen of ze aangenomen is bij één van de universiteiten waar ze zich heeft ingeschreven.

Zo net voor de kerst zitten we samen in de auto en word ik toch een klein beetje sentimenteel. Niet te overdreven hoor en gelukkig had ik ook m’n zonnebril nog op.

Ik maakte een grapje, althans, ik probeerde het gesprek luchtig te houden. Ik zei dat ik haar, ondanks dat ze af en toe een klein krengetje is, best zal gaan missen als ze gaat studeren in den verre.

Advertisement

Rarotonga sunsets

Soft colours

Weeds

 

Evening light

Shades of pink

 

Sepia

Bokeh

Relax

Creditcards, wat een heerlijke uitvinding!

Voorheen had ik een heuse portemonnee voor dit handige kaartje, maar die beurs liet ik nog wel eens ergens liggen, met alle toestanden van dien, zoals bijvoorbeeld paniektelefoontjes naar manlief die me moest helpen met het backtracken van winkels die ik had bezocht. Je zult zo’n vrouw hebben 😉

De koffer

Afgelopen juli pakten wij, de voltallige familie Rutten, onze koffers om op vakantie naar Australië te gaan. Wij wilden nog één keer met ons hele gezin er op uit, voordat dochterlief haar spullen pakt en gaat studeren.

Aan het eind van het jaar haalden we herinnering op en toen bleek dat iedereen snorkelen in Thailand zo ontzettend leuk had gevonden. Blikken worden gewisseld en uiteindelijk wordt het bankstel dat nodig aan vervanging is weer op de lange baan geschoven. Er valt nog prima op te zitten. We gaan liever vliegen.

De koffers worden opnieuw gepakt. Rarotonga, here we come!