Waarom loop jij zo te grinniken, vraagt manlief als ik de keuken binnen loop. ’Ik vind mijzelf over het algemeen vrij tolerant, maar Posie Parker mag je van mij van de fiets duwen’, zeg ik. Niet echt natuurlijk, maar het verwoordt wel mijn sentiment voor deze vrouw.
Zo’n twee weekenden geleden proestte ik bijna m’n koffie over ons wit linnen dekbed. Ik kon het nog net binnen houden. Ik zat met wat kussentjes in m’n rug in bed het laatste nieuws te lezen. Ik was meteen klaar wakker.
‘Nou, zeg, dat moet toch niet mogen’ zeg ik verongelijkt, ’Nieuw Zeeland laat tòch die Britse anti transgender activiste binnen, ondanks de rellen die ze in Australië heeft veroorzaakt’. Daar kwam ter ondersteuning van haar praatje een groep Neo Nazis de boel opruien. Ze deden wat Nazis nu eenmaal doen. Dat opgeheven armpje en die groet. We weten allemaal waar dat voor staat. Om het geheel compleet te maken droegen ze borden met de boodschap “Destroy Peado Freaks”.
Parker pretendeert te vechten voor vrouwenrechten, maar ondertussen verkondigt ze dat transgenders een soort ras is dat niet bestaat. Tegelijkertijd moet je er wel doodsbang voor zijn. Als je dat soort dingen verkondigt, is het niet gek dat gelijk gestemden je bij komen vallen. Prima hoor, als je voor de rechten van een bepaalde groep mensen vecht, maar je mag daarmee niet de rechten van een andere groep af nemen. Uiteindelijk zijn we allemaal mensen, daarom hebben we ook de super algemene term “mensenrechten” verzonnen.
Parker doet het voorkomen dat de enige reden waarom mannen een transitie tot vrouw ondergaan is om toiletten binnen te sluipen en vrouwen aan te vallen. Volgens mij heeft ze een memo gemist; daar hoef je echt geen trans-vrouw voor te worden, dat kun je volgens de statistieken prima als je gewoon man blijft. Haar irrationele haat voor transgenders is niet gestoeld op kennis of waarheden.
In veel gevallen zijn mannen de grootste dreiging van geweld tegen vrouwen en meestal zijn de daders bekend bij de vrouwen die ze aanvallen (hun vaders, echtgenoten of vrienden). Ik heb het niet verzonnen. Uit veiligheidsoverwegingen vindt Parker dat er absoluut geen mannen in het vrouwentoilet mogen, maar wel mannen met geweren om hulpeloze vrouwtjes zoals zij te beschermen tegen trans-vrouwen. Uiterst merkwaardig. Ik zie het al voor me: met een geweer op je slaap je broekje laten zakken voor je mag gaan kakken? Of, voor je urineert, ben jij wel wat je beweert? Doe mij maar gewoon handen wassen na het plassen of was je takken na het kakken. Het liefst zonder loop in m’n nek. Dat vind ik net iets minder bedreigend.
Parker heeft een totaal gebrek aan compassie, behalve als het om haarzelf gaat. Ik geloof niet dat ze ooit een autobiografie heeft gelezen over hoe het iemand vergaat die zich niet thuis voelt in zijn of haar eigen lichaam. Het hele sex en gender gebeuren is echt niet zo zwart wit als zij het doet voorkomen. Vanaf het moment dat je geboren wordt, krijg je een stempeltje; je bent een jongen of meisje. https://www.scientificamerican.com/article/beyond-xx-and-xy-the-extraordinary-complexity-of-sex-determination/
Als je de wetenschap er op na slaat, blijkt dat die bepaling in feite super complex is. Het draait niet alleen om de anatomie; ook genetische en chemische factoren kunnen een rol spelen. Ze heeft vast nog nooit van een hermafrodiet gehoord. Het zal je gebeuren zeg; dat God niet zo goed wist wat ‘ie van je moest maken, een jongetje of een meisje. Zoek het maar uit als je later groot bent. https://www.ewmagazine.nl/nederland/article/2017/07/waarom-steeds-meer-jongeren-van-geslacht-willen-veranderen-2697411W/?fbclid=IwAR3UVnPOpRqh2M2mcqryBp-a06WmMRzHIHr0_QW62LwJG5oqegsnSF7vcRg
In het kader van vrijheid van meningsuiting mag ze komen. Toen er nog sprake was van ambivalentie bedreigde Parker onze Minister President in een filmpje waarin ze hem hoogstpersoonlijk vertelde dat hij vooral moest proberen om haar tegen te houden. Waag het niet, want anders … In een ander filmpje wordt verkondigd dat ze iedereen die in haar weg staat zal “vernietigen”. Wat een uitermate positieve boodschap. Daar heeft de wereld wat aan!
Vrijheid van meningsuiting is prachtig, maar als het draait om de boodschap: ik vind jou (transgender) slecht, dus ik denk niet dat je zou moeten bestaan, dan ben je gewoon een klein Hitlertje. De glijdende lijn van “ze zijn anders” naar “ze zijn eng” naar “ze zijn gevaarlijk” en “ze horen niet thuis in onze maatschappij”, vind ik niet ok en dat is wat deze mevrouw hier kwam verkondigen; haat en onverdraagzaamheid.
Zoals verwacht gaf het de nodige onrust. Er kwamen een paar honderd mensen in Auckland opdagen om naar het extreme praatje te luisteren en een paar duizend regenboogjes met aanhang voor het tegen protest. Het sinaasappelkistje werd met veel lawaai figuurlijk onder het fascistische vrouwtje vandaan geschopt.
Een transmens besmeurde het onmens nog voor ze met haar speech kon beginnen met tomatensap. Ik keur het niet goed, maar als ze op een fiets had gezeten, had ik haar er eigenhandig vanaf geduwd.
* De bijgaande foto is Posie Parker’s profiel op Spinster, een feministisch platform.
Léontine de Wit 