Toen wij begin van dit jaar besloten dochterlief per auto naar de door haar gekozen studiestad Dunedin te brengen, ging ik driftig aan de slag met de Airbnb site. Voor deze roadtrip van ongeveer drieduizend kilometer heen en terug moest ik diverse overnachtingsplekken boeken.
Mijn gevleugelde uitspraak voor vakantie accommodatie was jarenlang: We hoeven er alléén maar te slapen, voor de rest zijn we toch op pad.
De eerste overnachting is in het pittoreske Picton, op het Zuider eiland. We verblijven in een verbouwde garage met koeienthema; The Cowshed.
Buiten de koeien knuffels, kussens, glazen, bekertjes en bakjes zijn er gelukkig ook bedden, met koddig koeiendons. In dit gezellige rommeltje kan een blind paard (of een blinde koe) geen schade aanrichten, maar alles is schoon en fris.
Ons tweede onderkomen is in Rolleston, dat ligt vlak bij Christchurch. Bij mensen in huis. Ons zijn twee slaapkamers toebedeeld met een badkamer in het midden. Het huis staat op Airbnb geadverteerd als minimalistisch. Ik had mij niet echt verdiept in wat dat werkelijk betekent, maar er staat niets op het aanrecht in de keuken. Waar hebben ze hun spullen verstopt?
De badkamer is prachtig, dat moet gezegd worden, maar niet erg praktisch. Waar is in vredesnaam het prullenmandje?! Het is zo minimalistisch dat het er gewoon ècht niet is. Je kunt er namelijk moeilijk overheen kijken op een totaal lege vloer. Als ik ernaar vraag, zegt de host dat sanitair afval in de prullenbak in de keuken hoort. Mijn keuze is het niet. En fris is anders!
‘S nachts krijg ik absurde ideeën. Ik hoop niet dat hun hond (ze hebben zo’n hele grote snuffelaar) met mijn afval aan de haal gaat. Ik heb namelijk alles dat ik eigenlijk in de door de host aangewezen afvalbak had moeten gooien in toiletpapier gewikkeld. Het ligt in een (keurig) hoopje naast het toilet. Ik ga daar een beetje midden in de nacht helemaal naar de keuken sjouwen. In gedachten zit ik op de verhuurster te mopperen: ‘Jij bent toch zelf ook een meisje?! Heb jij dan geen prullenmandje naast je toilet?’. Ik ga toch nog maar even kijken of ik de deur wel goed heb dicht gedaan …
Ik mis ook een bekertje om m’n mond te spoelen. Dat doe je toch immers altijd na het tanden poetsen? Deze wasbakken zijn puur ontwikkeld voor de mooiigheid. Je krijgt met geen mogelijkheid je hoofd onder de kraan om aan de waterstraal te lurken. Demonstratief zet ik een beker uit de keuken in de badkamer. Een stille maar demonstratieve hint.
In Queenstown verblijven we twee nachten in een loft, een soort zolder met uitkijk op de besneeuwde bergen. Heerlijke bedden met prachtig linnengoed. Een schone badkamer met dito handdoeken. Mij hoor je niet klagen. Er is zelfs een Nespresso apparaat. Dan heb je mij als coffee-holic al heel gauw gelukkig.
In Dunedin, waar dochterlief op zaterdag in haar studentenkamer trekt heb ik voor twee nachten een kamer bij iemand in huis geboekt. Het ligt op vijf minuten loopafstand van de universiteit en de kamer van onze dochter. Super handig, en we hoeven er alleen maar te slapen, toch?
Zoals afgesproken komen we tussen vier en vijf aan bij ons onderkomen. Er zit een oude man voor het huis met een kop koffie. Dat moet onze host zijn. Terwijl manlief de spullen pakt, loop ik naar de bewuste man, stel me voor, en vraag waar onze kamer is. Ik kan hem amper verstaan. Hij mist een hoop tanden en hij ziet er heel anders uit dan op de profielfoto van Airbnb.
Wat we binnen aantreffen is een uiterst uniek décor. De zogenaamde “Vieze Vintage” stijl.
In het halletje brandt een geurkaars om de stank die in het huis hangt te verdoezelen. Op de slaapkamer ligt een doekje op de grond, hetgeen doet vermoeden dat hij wèl geprobéérd heeft schoon te maken. Het gelige beddengoed licht ik even op … Ik krijg meteen visioenen over bedbugs, ik doe hier vast geen oog dicht!
Ik moet nodig plassen, dus vraag ik waar de badkamer is. Ik heb in mijn leven al heel wat wc’s gezien en ook vieze, maar deze is echt grensoverschrijdend. Ik houd het wel op.
Handdoeken gebruik ik thuis ook meer dan eens, maar deze hangen er vies en verfrommeld bij. Zouden ze wel gewassen zijn? Ik wil hier niet naar de wc, en zéker niet slapen.
We proberen iets anders te boeken in Dunedin, maar alles zit vol! Uiteindelijk kunnen we terecht in een motel in Balclutha (meer dan een uur rijden vanaf Dunedin).
Ik ben nog nooit zo blij geweest met een schoon bed.
We gaan in december met onze kinderen een paar dagen naar Rotorua. Ik heb via Airbnb een huis geboekt dat er erg appetijtelijk uit ziet, want we moeten er uiteindelijk wèl slapen!
Léontine de Wit 