In en om de Mamalou 9 juli – 31 augustus

De Mamalou is een Pipowagen aan de Oranjesingel in Doesburg, een pittoresk plaatsje in Nederland waar een deel van onze ouders woont. We huurden deze accommodatie vanwege de gezellige uitstraling en de geweldige locatie. Je kon zo het stadje in lopen of fietsen en de meeste ouders wonen op loop en fiets afstand. De foto’s zijn een combinatie van de binnen- en buitenkant van de Mamalou, de tuin van de verhuurder en de omringende tuinen van de Oranjesingel. De afgebeelde houtkachel hebben we een paar keer aan gehad om het vocht uit de hut te krijgen, om vervolgens de deur te moeten open zetten om de muggen binnen te laten. De keuze was dus of gekookt of gebeten worden. Je kon niet winnen. Op één van de foto’s is manlief aan het werk en is het opstapje voor de bedstee te zien.

The Mamalou is a Tiny Home on the Oranjesingel in Doesburg, a picturesque town in the Netherlands where most of our parents live. We rented this quirky property because of its cozy atmosphere and great location. You could walk or cycle into town and most parents were within walking and cycling distance. The photos are a combination of the inside and outside of the Mamalou, the landlord’s garden and the surrounding gardens of the Oranjesingel. Also pictured is the cute little woodburner. We lit it, not because it was cold, but because it rained so much and it was rather damp. It did do the trick, it removed the moisture, but we had to open the door because of the cooking temperatures, only to let the mosquito’s in. So we would either be way too hot or we would be bitten … what a choice !

Onvoorstelbaar voorspelbaar

In juli en augustus dit jaar verbleven wij maar liefst vierenvijftig dagen in een Pipowagen. Een koddig klein knus huisje in Doesburg met de toepasselijke naam “De Mamalou”. Een vakantie die we vorig jaar al boekten om tiid door te brengen met onze ouders, familie en een paar vrienden die ons dierbaar zijn.

We gingen dus niet voor het mooie weer, maar het is zomer in Nederland rond deze tijd. Ik kan me niet voorstellen dat het veel zal gaan regenen. In juni is het al bloedje heet. Ik negeer het stemmetje in m’n hoofd dat zegt: ‘Het klimaat staat op z’n kop’. De Nieuw-Zeelandse zomer was ook niet om over naar huis te schrijven; vreselijk nat. Toch blijven de regenjassen keurig aan de kapstok hangen.

We kijken er naar uit. Ook de Nederlandse lekkernijen, zoals bijvoorbeeld oude kaas, staan op het eetlijstje. Dat gaan we allemaal wel weer missen als we terug zijn.